Terapia par wielu osobom kojarzy się z momentem, w którym „jest już naprawdę źle” – gdy rozmowy zamieniają się w kłótnie, a codziennością staje się cisza, dystans i poczucie obcości. Nic dziwnego – w praktyce większość par trafia do gabinetu dopiero wtedy, gdy wyczerpią inne sposoby radzenia sobie, a frustracja i rozczarowanie są już bardzo duże.
Nie oznacza to jednak, że terapia jest „ostatnią deską ratunku” – to proces, w którym pracuje się nad realnymi problemami, które zaczynają niszczyć relację. Chodzi o zmierzenie się z tym, co boli i frustruje, po to, by odzyskać możliwość bycia razem w satysfakcjonujący sposób.
Jeśli para doświadcza powtarzających się napięć, a kolejne próby rozwiązania konfliktów nie przynoszą efektu – to sygnał, że warto poszukać wsparcia. Im szybciej rozpocznie się proces, tym większa szansa, że problemy nie przerodzą się w kryzys, z którego trudno się wydostać.
1. Skąd przekonanie, że terapia par jest tylko dla związków w kryzysie?
To przekonanie ma kilka źródeł:
Obraz w mediach i popkulturze – filmy i seriale pokazują terapię par jako „ostatnią deskę ratunku”. To utrwala mit, że korzystają z niej wyłącznie pary na skraju rozstania.
Społeczne stereotypy – wciąż silne jest przekonanie, że proszenie o pomoc to oznaka słabości, a „dobry związek powinien radzić sobie sam”. Tymczasem sięgnięcie po wsparcie jest oznaką dojrzałości i gotowości do pracy.
Brak wiedzy o roli terapeuty – często uważa się, że terapeuta ma rozstrzygać, kto ma rację. W rzeczywistości jego rolą jest stworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której można zobaczyć, jak działa relacja i co w niej nie funkcjonuje.
2. Czym tak naprawdę jest terapia par?
Terapia par to proces terapeutyczny, który zaczyna się od spotkania kwalifikacyjnego. W jego trakcie terapeuta poznaje perspektywę obu stron, wspólnie z parą ustala cele i sprawdza, czy praca w tym modelu jest w ogóle możliwa.
Na kolejnych spotkaniach terapeuta:
dba o to, by każdy miał przestrzeń do wypowiedzi,
pomaga uporządkować emocje,
wspiera w znajdowaniu rozwiązań uwzględniających potrzeby obojga partnerów.
Co ważne – terapia par nie jest miejscem wskazywania winnych ani „naprawiania” jednej osoby. To proces leczenia relacji. Bardzo często para na początku przychodzi z nastawieniem, żeby udowodnić terapeucie, „kto zawinił bardziej”. W trakcie pracy cele stopniowo przesuwają się z przerzucania winy na budowanie lepszego zrozumienia i komunikacji.
3. Kiedy warto rozważyć terapię par?
Terapia par jest wskazana, gdy w relacji pojawia się narastająca frustracja, rozczarowanie, poczucie samotności. Najczęstsze powody zgłoszeń to m.in.:
ciągłe kłótnie i konflikty “o to samo”,
problemy w komunikacji – brak rozmów, poczucie bycia niesłyszanym,
przewlekłe poczucie dystansu i chłodu emocjonalnego,
brak satysfakcji w relacji – również w sferze intymności,
zdrada, separacja, realne rozważania o rozwodzie,
próby „znalezienia sędziego”, który rozstrzygnie, kto ma rację,
chęć poprawy relacji dla dobra dzieci.
W praktyce większość par przychodzi dopiero wtedy, gdy problem trwa już długo. Warto jednak pamiętać – im wcześniej rozpocznie się pracę, tym bardziej efektywna może być terapia.
4. Kiedy terapia par może nie być właściwym rozwiązaniem?
Terapia par wymaga zaangażowania obojga partnerów. Nie sprawdzi się, jeśli jedno z nich całkowicie odmawia udziału lub jeśli spotkania są traktowane wyłącznie jako pole do wzajemnych oskarżeń.
Przeciwwskazaniem jest też przemoc – w takiej sytuacji priorytetem jest bezpieczeństwo.
Inne czynniki, jak np. aktywne uzależnienia, terapeuta rozpoznaje na etapie kwalifikacji i decyduje, czy praca w parze jest możliwa i bezpieczna.
5. Podsumowanie – terapia par jako proces
Terapia par to profesjonalny proces leczenia relacji. Jej celem nie jest rozstrzygnięcie, kto ma rację, ale zrozumienie, co w związku nie działa i jak można to zmienić.
To praca nad relacją – nie nad indywidualnym „naprawianiem” partnerów. W jej trakcie można zobaczyć, jak własne zachowania wpływają na bliskość i komunikację, a następnie stopniowo budować nowe sposoby porozumiewania się.
Decyzja o podjęciu terapii nie oznacza porażki. To sygnał gotowości, by zmierzyć się z tym, co trudne – i odzyskać wpływ na wspólne życie.
FAQ
Kiedy warto rozważyć terapię par?
Jeśli para doświadcza powtarzających się napięć, a kolejne próby rozwiązania konfliktów nie przynoszą efektu – to sygnał, że warto poszukać wsparcia.
Czy terapia par jest tylko dla małżeństw?
Nie. Mogą z niej korzystać wszystkie pary – zarówno małżeństwa, jak i osoby w związkach nieformalnych. Ważne, by oboje byli gotowi spróbować.
Jak wygląda pierwsze spotkanie?
Ma charakter kwalifikacyjny. Terapeuta poznaje perspektywę obojga partnerów, wyjaśnia zasady pracy i wspólnie ustala cele. To spokojna rozmowa, bez oceniania i rozstrzygania winy.
Ile trwa terapia par?
To zależy od sytuacji – każda relacja jest inna. Wszystko zależy od celów i dynamiki pary.
Czy terapeuta staje po którejś stronie?
Nie. Terapeuta nie jest sędzią ani mediatorem. Jego rolą jest wspieranie obojga partnerów w zrozumieniu mechanizmów, które działają w związku, i w budowaniu nowej jakości relacji.
Potrzebujesz wsparcia?
Chcesz się czegoś dowiedzieć lub po prostu porozmawiać? Jesteśmy tu dla Ciebie.
Zadzwoń: 85 679 50 00 (pn.-pt.: 8:00 – 20:00)
Napisz:
lub skorzystaj z formularza kontaktowego – Kliknij
Czytaj dalej:
Trening umiejętności społecznych (TUS)
Po-BĄDŹ-My Razem Po-ROZMAWIAJ-My Po-BAW-My SIĘ Trening umiejętności społecznych w Qmedica Psychoterapia to autorski program treningu emocjonalnego, umiejętności komunikowania się, budowania relacji i innych ważnych umiejętności poprzez zabawę, aktywność...
Terapia schematu – od teorii do praktyki. Warsztaty dla psychologów i psychoterapeutów.
Terapia schematu to podejście które łączy elementy terapii poznawczo-behawioralnej, teorii przywiązania i pracy z emocjami. Nurt ten znajduje coraz szersze zastosowanie w praktyce psychoterapeutycznej i klinicznej. Qmedica Poradnia Psychologiczno-Psychoterapeutyczna...
Akceptacja ciała u nastolatka – jak wspierać? Poradnik dla rodziców.
Żyjemy w świecie zdominowanym przez kulturę wizualną. Retuszowane zdjęcia, filtry w social mediach i reklamy kreują nierealistyczny ideał wyglądu. Dla nastolatków – szczególnie wrażliwych na ocenę rówieśników – to ogromna presja. Rodzice mają jednak realny wpływ na...