Gogle VR w terapii dzieci – jak wirtualna rzeczywistość wspiera rozwój i pokonywanie lęków

Dla wielu dzieci terapia kojarzy się z trudem i wysiłkiem. Tymczasem nowoczesne technologie pozwalają zmienić tę perspektywę – połączyć naukę z doświadczeniem, które jest atrakcyjne i naturalne dla młodych pacjentów.

Jednym z takich narzędzi jest wirtualna rzeczywistość (VR). Dzięki specjalnym goglom dziecko przenosi się do świata 3D, w którym może ćwiczyć umiejętności, pokonywać lęki i uczyć się nowych zachowań – w przyjaznych warunkach, pod okiem terapeuty.

1. Czym jest terapia z wykorzystaniem gogli VR?

Wirtualna rzeczywistość (VR) to komputerowo generowane środowisko 3D, które angażuje zmysły wzroku, słuchu i ruchu. Po założeniu gogli VR dziecko zostaje przeniesione do świata cyfrowego – widzi i doświadcza sytuacji z perspektywy pierwszej osoby, tak jakby były rzeczywiste. Dzięki temu przeżycia w VR są bardzo intensywne i zbliżone do realnych, a jednocześnie odbywają się w kontrolowanej przez terapeutę przestrzeni.

W terapii dzieci VR staje się narzędziem, które pozwala symulować różne sytuacje społeczne, edukacyjne czy emocjonalne, z którymi dziecko może mieć trudność w codziennym życiu. To, co w świecie rzeczywistym budzi stres, w VR można przećwiczyć wielokrotnie, w kontrolowany sposób, bez konsekwencji czy presji.

W Qmedica Psychoterapia korzystamy z VR podczas krótkich, monitorowanych sesji. Każdy scenariusz jest dobierany indywidualnie do wieku, możliwości i aktualnych potrzeb pacjenta. Dzięki temu VR nie jest „grą” czy formą zabawy, lecz metodą wspierającą tradycyjną terapię.

VR nie zastępuje klasycznej pracy terapeutycznej – jest jej uzupełnieniem, które:

zwiększa atrakcyjność procesu dla dziecka,

podnosi poziom motywacji do udziału w terapii,

pozwala szybciej utrwalać nowe umiejętności dzięki silnemu zaangażowaniu emocjonalnemu i zmysłowemu.

W praktyce oznacza to, że dziecko może w wirtualnym świecie:

uczyć się radzenia sobie w trudnych sytuacjach społecznych,

oswajać lęki, np. przed wystąpieniem publicznym czy wejściem w nowe środowisko,

rozwijać umiejętności komunikacji i współpracy,

trenować regulację emocji i budować poczucie sprawczości.

2. W czym VR może pomóc dziecku?

Wirtualna rzeczywistość nie jest celem sama w sobie – to narzędzie terapeutyczne, które pozwala dziecku ćwiczyć konkretne umiejętności i oswajać trudności w warunkach które nie niosą  konsekwencji realnego świata. 

Dzięki dużemu zaangażowaniu emocjonalnemu i immersji VR, doświadczenia zdobyte w wirtualnym świecie mogą być przenoszone na codzienne życie.

Redukcja lęku i oswajanie nowych sytuacji

Wiele dzieci doświadcza lęku związanego z nowymi wyzwaniami: wejściem do klasy, kontaktem z rówieśnikami, wystąpieniem publicznym czy wizytą w nowym miejscu.
VR pozwala na wielokrotne przećwiczenie takich sytuacji w bezpiecznym otoczeniu. Dziecko może testować różne reakcje, sprawdzać, jak się czuje, i stopniowo budować pewność, że poradzi sobie również poza światem wirtualnym.

Trening umiejętności społecznych i komunikacyjnych

Dzieci, które mają trudności w kontaktach z rówieśnikami, często unikają rozmów lub sytuacji społecznych. W VR można odtwarzać scenariusze interakcji – rozmowy w grupie, wspólne zadania czy rozwiązywanie konfliktów.

Dzięki temu dziecko uczy się reagować i komunikować w atmosferze zabawy, a jednocześnie bez presji oceny ze strony otoczenia.

Budowanie samooceny i poczucia sprawczości

VR daje możliwość wcielenia się w różne role: bohatera, odkrywcę, sportowca, postać z ulubionej bajki. Doświadczenie sukcesu w wirtualnym świecie przekłada się na rozwój pewności siebie i poczucia kompetencji. Dziecko, które wielokrotnie podejmie wyzwanie i poradzi sobie z nim w VR, nabiera przekonania, że podobnie może być w rzeczywistości.

Nauka regulacji emocji 

Ćwiczenia w VR pozwalają też na kontrolowane doświadczanie emocji – zarówno pozytywnych, jak i trudnych. Dziecko może uczyć się, jak rozpoznawać napięcie, jak się wyciszać i jak radzić sobie w sytuacjach stresowych.

3. Bezpieczeństwo i rola terapeuty

Korzystanie z wirtualnej rzeczywistości w terapii dzieci zawsze odbywa się w warunkach kontrolowanych i pod nadzorem specjalisty. Sesje są krótkie, a ich scenariusze są dostosowane do wieku, możliwości i aktualnych potrzeb dziecka.

Terapeuta pełni tu kluczową rolę – to on:

dobiera odpowiednie treści i zadania w VR,

obserwuje reakcje dziecka i w razie potrzeby modyfikuje ćwiczenia, 

prowadzi rozmowę po sesji, aby pomóc dziecku zrozumieć doświadczenie i przenieść wnioski do codziennego funkcjonowania.

Dzięki temu VR nie jest samodzielną formą aktywności, ale narzędziem uzupełniającym terapię. Jego zastosowanie ma sens tylko w kontekście szerszej pracy terapeutycznej, prowadzonej w uważnym kontakcie z dzieckiem.

4. Podsumowanie

Wirtualna rzeczywistość jest jednym z narzędzi, które może być stosowane w pracy terapeutycznej z dziećmi i młodzieżą. Sesje odbywają się w krótkiej, kontrolowanej formie, zawsze pod opieką terapeuty i w dostosowaniu do wieku oraz potrzeb dziecka.

VR pozwala doświadczać symulowanych sytuacji i uczyć się nowych zachowań w środowisku, które nie niesie konsekwencji realnego świata. W Qmedica traktujemy tę metodę jako uzupełnienie klasycznej pracy terapeutycznej, a nie jej zastępstwo.

FAQ

Potrzebujesz wsparcia? 

Chcesz się czegoś dowiedzieć lub po prostu porozmawiać? Jesteśmy tu dla Ciebie.

Czytaj dalej: